هدست گیمینگ لاجیتک Logitech G633s 7.1

هدست گیمینگ لاجیتک مدل Logitech G633s 7.1
Logitech G633s 7.1 LIGHTSYNC Gaming Headset

هدست G633 Artemis Spectrum لاجیتک (Logitech)، یک هدست مخصوص بازی است که قیمت بالای‌اش را با ویژگی‌هایی که ارایه می‌دهد توجیه می‌کند. G633 به صورت هم‌زمان با هدست دیگری به نام G933 معرفی شد که تقریبا مشابه همدیگر هستند؛ با این تفاوت که مدل G633 یک هدست سیمی است که از دو رابط جک 3.5 میلی‌متری و USB استفاده می‌کند، در حالی‌که در G933 علاوه بر دو رابط قبلی، یک رابط بی‌سیم هم وجود دارد. G633 کیفیت ساخت و کیفیت صدای بالایی دارد و به لطف تعدادی کابل همراه می‌توان از آن در پلتفرم‌های زیادی استفاده کرد؛ این پلتفرم‌ها شامل کامپیوتر، موبایل و تمام کنسول بازی خانگی می‌شوند. هدست‌های مخصوص بازی معمولا با اضافه کردن ویژگی‌هایی که در حد امکانات لاکچری هستند به بازار عرضه می‌شوند و عملا به غیر از نورپردازی خاص و بی‌سیم بودن و وجود میکروفون چیز دیگری ارایه نمی‌کنند؛ ببینیم G633 چه حرف‌هایی برای گفتن دارد.

طراحی
هدست G633 بدنه‌ی بزرگی دارد و وزن‌اش مقایسه با محصولات مشابه بیشتر است. بدنه‌‌ی محصول از پلاستیک ساخته شده و کاملا مشکی است. جنس کاپ‌های گوش و هدبند هدست از پلاستیک مشکی است و در قسمت پدهای گوش و زیر هدبند از پارچه‌‌ای با همین رنگ استفاده شده. پدهایی که روی گوش قرار می‌گیرند، به شکل چهارضلعی هستند و قسمت پشتی کاپ‌ها به شکل یک پنج‌ضلعی غیر منتظم طراحی شده‌اند. احتمالا دلیل این طراحی برای اضافه شدن تم فضایی به هدست بوده‌است. کاپ سمت چپ، تمام دکمه‌های کنترلی را در خود جای داده‌است و پورت‌های اتصالی هم در همین کاپ قرار گرفته‌اند. یک میکروفون چرخنده روی کاپ سمت چپ قرار گرفته که با چرخیدن فعال می‌شود و خوبی‌اش در این است که تنها هنگام نیاز در دسترس قرار می‌گیرد؛ یعنی زمانی که نیازی به آن نداشته‌باشید به سادگی می‌چرخد و به مکان اولیه‌ی خود برمی‌گردد. در هر دو کاپ راست و چپ، درپوشی پلاستیکی وجود دارد که به راحتی از جای خود جدا می‌شود تا نورپردازی چندرنگ هدست مشخص شود. این درپوش‌ها با استفاده از آهنربا به بنده می‌چسبند و کندن و وصل کردن آن‌ها به سادگی تمام انجام می‌شود. روی هر دو درپوش، یک لوگوی G قرار دارد که حرف مشخصه‌ی برند لاجیتک است و  با روشن شدن هدست، نورانی می‌شود. نورپردازی در G633 خود بحث جداگانه‌ای است و کمی جلوتر بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

کلیدهای کنترلی خیلی نزدیک به هم طراحی شده‌اند و امکان فشردن اشتباه کلیدها وجود دارد.
یکی از ویژگی‌‌های خوبی که در هدست G633 دوست‌داشتنی است، چرخش کاپ‌ها است. با چرخیدن کاپ‌ها می‌توان در مواقعی که نمی‌خواهید هدست را روی سر داشته‌باشید آن را دور گردن قرار دهید؛ به این ترتیب بدون اینکه هدست مزاحم‌تان باشد به کار خود ادامه دهید. بازوهای هدست خیلی خوب باز می‌شوند و به راحتی در مکان مورد نظر شما قفل می‌شوند. میزان باز شدن بازوها در حد معقولی است و آن را برای افراد مختلف قابل استفاده می‌کند. کلیدها خیلی نزدیک به هم طراحی شده‌اند و با وجود زاویه‌دار بودن کلیدها، همواره ممکن است کلیدی را اشتباهی فشار دهید. اشتباه فشردن کلیدها کاملا طبیعی است و حتی پس از عادت کردن هم فشردن اشتباه اتفاق می‌افتد. این کلیدها شامل پنج کلید هستند و شامل کلید تغییر ورودی صدا، کلیدهای ماکروی G-Key و کلید Mute می‌شوند. کلید تغییر ورودی صدا وظیفه‌ی سوییچ کردن بین PC و جک 3.5 میلی‌متری دارد و می‌توان دو دستگاه را به صورت هم‌زمان به هدست وصل کرد و در زمان نیاز، بین ورودی‌ها جابجا شد. پایین کاپ چپ یک درگاه micro USB برای اتصال به کامپیوتر و یک جک 3.5 میلی‌متری صدا قرار دارد.
اتصال
به لطف کابل‌ها و اتصالات متعددی که برای G633 در نظر گرفته شده، می‌توان آن را به انواع کامپیوترهای شخصی، موبایل و تبلت و کنسول‌های بازی وصل کرد. البته تنها به وسیله‌ی نرم‌افزار Logitech Gaming Software کامپیوتر می‌توان تنظیمات نورپردازی، اکولایزر و پروفایل‌های بازی را در آن تغییر داد. استفاده از حالت 7.1 کاناله‌ی هدست هم محدود به کامپیوتر است. سه کابل همراه با هدست ارایه می‌شود که به ترتیب به آن‌ها اشاره می‌کنیم: یک کابل micro USB برای شارژ کردن هدست، یک کابل با جک 3.5 میلی‌متری 4 پین در دو طرف دارد که در وسط راه، به میکروفون و یک دکمه‌ی کنترلی مجهز است و یک کابل تبدیل RCA استریو به جک 3.5 میلی‌متری. دکمه‌ی آن کابلی که دارای دکمه‌های کنترلی است، در تلفن‌های همراه و کنسول بازی PlayStation 4 و Xbox One کار می‌کند. یک ولوم چرخشی هم در کنار دکمه‌ی کنترل صدا قرار دارد و سبکی قدیمی به این کابل داده‌است. کابل RCA برای دستگاه‌هایی که خروجی صوتی RCA دارند مناسب است؛ دستگاه‌هایی مثل پلی‌استیشن 3 و ایکس‌باکس 360. یک تبدیل جک 2.5 میلی‌متری به 3.5 میلی‌متری هم درون جعبه وجود دارد که برای وصل کردن مستقیم هدست به کنترلر ایکس‌باکس 360 کاربرد پیدا می‌کند. هر سه کابل‌ دارای روکش پارچه‌ای بافته شده هستند و کیفیت بالایی دارند؛ می‌توان اطمینان داشت که کابل‌ها تا مدت‌ها دوام می‌آورند. متاسفانه هیچ کیف یا کاوری همراه محصول ارایه نمی‌شود.
استفاده
در بحث کیفیت پخش صدا، همه چیز بستگی به حالتی دارد که انتخاب کرده‌اید: یا حالت دالبی، یا DTS و یا هیچ چیز! کیفیت کلی صدا خوب است و پیشرفت حاصل شده در مقایسه با G230 و G430 کاملا محسوس است. اما باید دقت داشته‌باشیم که این بهتر شدن صدا، تاثیر زیادی روی قیمت نهایی گذاشته‌است. هدست پخش بیس کنترل شده‌ای دارد. صداهای بالا (High) خیلی باکیفیت و شفاف هستند و اعوجاجی در صدای شنیده شده وجود ندارد. در صداهای میانی (mid-range) آسیبی به صدا وارد نمی‌شود. پخش صدای استریو خوب است و می‌توان جنبیدن هر تنبانده‌ای را درک کرد. صدای سورراند خیلی خوب است و تفکیک خوبی هم دارد؛ اما نه آن‌قدرها خوب که مثلا بتوانید تشخیص دهید گلوله‌ی شلیک شده از سمت چپ شلیک شده یا راست!
تقریبا از همه‌جای هدست G633 نور بیرون می‌زند!
بحث نورپردازی هدست خود بحث مجزایی است و البته مهم‌ترین ویژگی G633 که پس از روشن کردن به چشم می‌آید هم همین نورپردازی است. تقریبا از همه‌جای هدست G633 نور بیرون می‌زند! کافی است دکمه‌ی پاور را بزنید تا انفجار نور را به چشم ببینید. دو حرف بزرگ G که مشخصه ی لاجیتک است روی هر یک از کاپ‌ها روشن می‌شوند و دو نوار کشیده که سرتاسر دور کاپ‌ها را می‌پوشاند هم برای هر کاپ نورافشانی می‌کند. نورپردازی روی بدنه هدست تنوع بسیار زیادی دارد و می‌تواند 16.8 میلیون رنگ را خلق کند. می‌توانید رنگ‌های ساده و تکی را انتخاب کنید یا ترکیبی از رنگ‌های گوناگون را با هم ترجیح دهید و تبدیل شدن این رنگ‌ها به یکدیگر را به صورت انیمیشن روی هدست داشته‌باشید. این نورها تنها برای افرادی که از پشت به مصرف‌کننده نگاه می‌کنند قابل دیدن است و خیال‌تان راحت باشد که هیچ بازتاب نوری روی مانیتورتان نخواهد افتاد. می‌توانید رنگ نور هدست را با توجه به نورماوس یا کیبوردتان – که باید از برند لاجیتک باشد - تنظیم کنید.کیفیت میکروفون خوب است و تنها کمی صداها را بم‌تر ضبط می‌کند؛ اما بم‌تر شدن صدا آن‌قدرها محسوس نیست و تنها در صورت مقایسه با یک صدای طبیعی‌تر متوجه تفاوت‌شان می‌شوید. میکروفون در انتقال صداهای خیلی ضعیف و خیلی بلند موفق عمل می‌کند؛ طوری که در صداهای خیلی ضعیف مثل پچ‌پچ ‌گیمرها با همدیگر همان‌قدر خوب است که در فریادهای پس از پیروزی یا دستیابی به یک موفقیت درون بازی. در صداهای خیلی بلند، میکروفون خودش کمی از حجم صدا کم می‌کند و صدایی غیر گوش‌خراش اما در عین حال بلند را انتقال می‌دهد. روی میکروفون، یک چراغ قرمز کوچک وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی روشن بودن آن است؛ این چراغ کاملا در معرض دید کاربر قرار دارد و به راحتی دیده می‌شود. با چرخاندن میکروفون به سمت داخل، از یک نقطه به بعد میکروفون خود به خود قطع و چراغ قرمز آن روشن می‌شود. هم زمان با فعال شدن و از مدار خارج شدن میکروفون، صدای بیپ خفیفی هم درون گوش پخش می‌شود تا به این صورت هم کاربر از قطع و وصل شدن مطلع شود. میکروفون قابلیتی دارد که می‌تواند صدای دریافتی کاربر را درون گوشی‌ها پخش کند. صدایی که از میکروفون وارد گوشی‌ها می‌شود قابل تنظیم است و می‌توان خاموش‌اش کرد؛ حتی می‌توانید این کار را به یکی از کلیدهای G-Key اختصاص دهید تا سرعت‌تان بالاتر برود. تنها ضعف میکروفون در این است که قابل حذف نویز (Noise Cencellation) ندارد و صداهای مزاحم درون بازی کاملا به گوش شما می‌رسند.
راحتی کاربری
پد ابری کاپ‌ها خیلی عمیق طراحی شده و گوش‌های مصرف‌کننده به هیچ وجه با درایورها تماس برقرار نمی‌کند. این مساله باعث گردش هوا درون گوش می‌شود و از عرق کردن گوش جلوگیری می‌کند. جداشدن درپوش کاپ‌های چپ و راست احتمالا به این دلیل بوده تا لاجیتک بتواند هم‌زمان با عرضه‌ی بازی‌های خاص، درپوش‌هایی با طرح این بازی‌ها ارایه کند و درآمدی هم از بابت سرویس‌های پس از فروش به جیب بزند. پشت کاپ سمت چپ، تعدادی دکمه وجود دارد که ممکن است در اولین برخورد فکر کنید استفاده‌ی چندانی ندارند. پایین‌ترین کلید یک ولوم صدا است که استپ‌های ظریفی دارد و با می‌توان ولوم را کم و زیاد کرد. بالاتر از آن کلید Mute یا قطع صدا قرار گرفته که صدای ورودی میکروفون را قطع می‌کند. یعنی می‌توانید میکروفون را در حالت بازشده قرار دهید و با این دکمه، صدایش را قطع کنید. به غیر از این دو کلید، سه کلید G-Key داریم که با نام‌های G1  و G2 و G3 نام‌گذاری شده‌اند. این کلیدها تماما برنامه‌پذیر هستند و می‌توان از درون نرم‌افزار لاجیتک، انواع کارها را به آن‌ها اختصاص داد. کارهایی از قبیل فعال کردن صدای 7.1 کاناله، تغییر تنظیمات اکولایزر، جابجا شدن بین تنظیمات رنگ نورها و تنظیمات صدا و از این دست. چیزی که سوال ایجاد می‌کند، مکان قرارگیری کلیدهای کنترل است؛ در حالت بازی که دست چپی باید حتما روی کیبورد باشد، عملا نمی‌توان دست چپ را از روی کیبورد برداشت. بنابراین این کلیدها در جای کاملا اشتباهی قرار دارند. شاید بتوان در محیط ویندوز از آن‌ها استفاده کرد، اما در حالت بازی محال است جرات کنید دست به کلیدهای هدست بزنید!